BRINCOS

peza de harmónica distribución de formas e circos,situada na transición entre os brincos de grao d´amora e os prototipos lunares.Finais do s.XVIII

Superando modelos en filigrana acabados e proporcións,o brinco de raiña acada en pezas coma esta o seu máximo expoñente de singularidade.        

                                     Brinco de xirándola en ramallete                        finaias do s.XVII comezos do s.XVIII.De ascendencia francesa,chamados asi por inspiracións dos candelabros (girándole)de tres brazos.

                          o abandono da forma circular, a camuflaxe de elementos tradicionais como as aspas con fitas transversais danlle un gran significado a esta peza prototipo do espírito rococó.    

Brinco pendular
Peza que se sitúa na inercia deste xénero baseado no apoxeo da filigrana   .            
ouriveria tradicional